Djali edhe mendjemadhja...

Kishte qenë njëherë një djalë që vdiste për një vajzë e cila ishte mendjemadhe dhe nuk e përfillte djalin. Një ditë djali e ndalon në rrugë dhe i kërkon të flasin mbi dashurinë.
Ajo i përgjigjet se për dashurinë të shkojë të flasë me nënën e saj.
Djali skuqet dhe nuk kishte se çfarë të thoshte pasi e kupton se nuk në të vërtetë nuk ka ndër mend të martohet me të ajo vajzë mendjemadhe, mendohet e mendohet, dhe një ditë i thotë:
- Dëgjo Besmira do të tregoj diçka shumë interesante.
Ajo i përgjigjet:
- Nuk ka nevojë se gjërat interesante i di unë se jam e mençur vetë.
Megjithatë djali vazhdon të tregojë me zë të lartë në mes të klasës:
- Besmira kam parë në ëndërr sikur unë dhe ti po dilnim shëtitje në pyll. Duke ecur papritur e pamenduar, ramë unë dhe ti në dy gropa të ndryshme. Në gropën time kishte m.. kurse ti re në një gropë me mjaltë.
Vajza i'a pret - ah sa mirë!
Djali vazhdon e nuk i'a ven veshin:
Dhe e din se çfarë ndodhi pastaj moj e dashur ?!
Unë vazhdoja të të lëpija ty, e ti vazhdoje të më lëpije mua.